بالاترین سرمایه بعد از مرگ + تعطیلی موقّت تمام فعالیت های عالم مجازی

 بسم الله الرّحمن الرّحیم

با سلام محضر شما دوستان عزیز

گاهی اوقات، از افراد معتبر خواب یا مکاشفه ای در مورد اموات می شنویم که به نظر من نباید به راحتی از کنارشون گذشت ( تاکید می کنم خواب هر کسی نه، بلکه خواب افراد معتبر مثل عرفاء یا علمای بزرگ یا افراد صالحی که از عملشون میشه فهمید واقعا مومن هستند )

از مجموعِ خوابها و مکاشفاتی که از بزرگان پیرامون اموات شنیدم و خوندم، به این نتیجه رسیدم که بالاترین سرمایه انسان بعد از مرگ، « محبّت اهل بیت علیهم السلام » هست ... یعنی افراد مختلفی که از دنیا رفتند، از طریق خواب گفتند هیچ عملی از ما قبول نشد الا محبت اهل بیت علیهم السلام

الحمدلله این سرمایه در دل همه ما هست ، فقط باید مواظب باشیم کم رنگ نشه یا خدای نکرده از بین نره ...

نشه خدای ناکرده به خاطر مشکلات و مصائب دنیا ، ذره ای نگاهمون به اهل بیت علیهم السلام تغییر کنه ...

نشه خدای ناکرده به خاطر محبت به مال یا غرق شدن در محبت به یک شخص خاصّ، محبت اهل بیت علیهم السلام در دلمون کم رنگ بشه ...

اخیرا دو مورد از عنایات اهل بیت علیهم السلام رو خوندم که خیلی برام جالب بود ...

اوّل : آیت الله العظمي اراکی رحمت الله عليه می فرمودند: شبی خواب امیرکبیر را دیدم، جایگاهی متفاوت و رفیع داشت.

پرسیدم چون شهیدی و مظلوم کشته شدی این مرتبت نصیبت گردید؟

با لبخند گفت: خیر

سؤال کردم چون چندین فرقه ضالّه را نابود کردی؟

گفت: نه

با تعجب پرسیدم؛ پس راز این مقام چیست؟

جواب داد: هدیه مولایم حسین علیه السلام است!

گفتم: چطور؟

با اشک گفت: آنگاه که رگ دو دستم را در حمام فین کاشان زدند؛ چون خون از بدنم میرفت تشنگی بر من غلبه کرد؛ سر چرخاندم تا بگویم قدری آبم دهید؛ ناگهان به خود گفتم :

« میرزا تقی خان! دو تا رگ بریدند این همه تشنگی! پس چه کشید پسر فاطمه ؟ او که از سر تا به پایش زخم شمشیر و نیزه و تیر بود! »

از عطش حسین حیا کردم، لب به آب خواستن باز نکردم و اشک در دیدگانم جمع شد..

آن لحظه که صورتم بر خاک گذاشتند امام حسین آمد و گفت:

به یاد تشنگی ما ادب کردی و اشک ریختی؛ آب ننوشیدی این هدیه ما در برزخ، باشد تا در قیامت جبران کنیم.

دوّم : مرحوم میرزا جواد تبریزی رحمت الله علیه که از مراجع عظام بود و در سال 1385 از دنیا رفت، خیلی انسان مخلصی بود ، خالصانه خودش رو برای اهل بیت علیهم السلام وقف کرده بود .

یکی از مومنین نقل میکنه : بعد از فوت آیت الله تبریزی، روزی در منزل آیت الله سید موسی شبیری زنجانی از مراجع تقلید بودم، فرزند آیت الله العظمی تبریزی برای تقدیر و تشکر از شرکت ایشان در مراسم تشییع، به منزل آیت الله زنجانی آمده بود. آیت الله زاده گفتند: یک طلبه عربستانی از منطقه شیعه نشین عربستان احساء و قطیف زنگ زد و گفت: در عالم خواب، آیت الله تبریزی را دیدم، از ایشان سؤال کردم: آقا دیدید چه تجلیلی و تشییع جنازه عظیمی برای شما انجام گرفت. ایشان پاسخ دادند: « من خبر ندارم زیرا بعد از آنکه از دنیا رفتم، حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام آمدند و مرا بردند و چند روزی میهمان حضرت بودم و تازه از خدمت حضرت مرخص شده ام » . بعد از نقل این خواب، آیت الله زنجانی فرمودند: «هنیئاً له » بر او گوارا باد.

عرض می کنم : خداوند ان شاء الله محبت اهل بیت علیهم السلام رو در دل ما به قدری زیاد کنه که لحظه لحظه عمرمون رو برای اهل بیت علیهم السلام بگذاریم تا وقتی از دنیا رفتیم، در محضر حضرت علی علیه السلام قرار بگیریم  .

و در آخر ...

توی این عالم طلبگی، اینطور بار اومدم که خیلی غصه افراد رو میخورم حتی افرادی که توی شبکه های اجتماعی میان برای مشورت، با اینکه غریبه هستند و نمیشناسمشون، وقتی دردهاشون رو میشنوم ناخوداگاه غصه میخورم و اگر اون مشکلشون به دین و مذهب و تقیدات مذهبیشون مرتبط باشه بیشتر غصه میخورم .

اگر هم فردی که مشکل داره رو بشناسم و بدونم اهل تقیّد هست و به همین خاطر یک محبتی ازش توی دلم باشه که دیگه وامصیبتا میشه ، همش با خودم میگم حالا که از مشکل این فرد با خبر شدم اگر کاری براش نکنم فردای قیامت حتما مورد مواخذه واقع میشم که « تو که مدّعی بودی به خاطر ما فلانی را دوست داری پس چرا براش کاری نکردی ؟ »

یادمه یکی از همین بندگان خدا به من گفته بود : « اینقدر برای مشکل ماها غصه نخور ، ما بالاخره توی این دنیا شادی و تفریح هم داریم »

شاید باورش سخت باشه ولی این واقعیته که تا الان دو مرتبه این غصه خوردن هام منجر به سکته مغزی شد که اگر سکته کامل بود الان مشغول نوشتن این مطالب نبودم

میگما این تپل بودن اونقدرها هم که میگن بد نیستا ! یه جاهایی مثل سکته کردن به درد آدم میخوره هم دفعه قبلی و هم این دفعه جدید، پزشک گفت بدنت مقاومت کرده که از پا نیفتادی و الا باید زندگی نباتی رو آغاز می کردی و بعد از اون هم باید راه دیار باقی رو در پیش میگرفتی

غرض از نقل این مطالب، این بود که بگم ؛ بعد از این سکته دوّم که اخیرا رخ داده، به دستور اکید پزشک فعالیت در شبکه های اجتماعی و حشر و نشر با افراد رو تعطیل کردم ، آبدیتِ اینستاگرام رو متوقف کردم ، تلگرام رو  رها کردم و چند روز قبل هم - بر خلاف میل باطنیم - مجبور شدم سروش رو از روی گوشی و کامپیوتر پاک کنم ، لذا ...

اگر در این شبکه ها به بنده پیام دادید و جوابی نگرفتید، بدونید اصلا نیستم 

و امّا وبلاگ : گرچه ارتباطم با مخاطبین در این وبلاگ به صورت یکطرفه هست و استرس و ناراحتی برای من به وجود نمیاره اما بنا گذاشتم همین رو هم طرداً للباب فعلا آبدیت نکنم

یه مدتی باید توی خلوتهای خودم باشم تا یه کم شرایط بهتر بشه ... ان شاء الله بعد از بهتر شدن ، خدمت شما دوستان خواهم رسید

بهشت نصیبتان

فعلا یا مرتضی علی

نوشته شده در تاریخ 28 دی 1396